یادت گرامی باد رفیق!
راستش بنابر دلایلی که نزد خود داشتم، میخواستم
اولین پیام سال 2019 در صفحه رخنامه ام شعری یا متنی باشد که پیام اور شادی و زندگی
باشد. ولی متاسفانه این آرزو هم برآورده نشد. شاید تقدیر من و نسل ما را با غم
سرشته باشند!
امروز بمجردیکه صفحه فیسبوکم را گشودم، از
درگذشت دوست و رفیق دیرین ام استاد عبدالعلیم خان اعظمی خبر شدم؛ لرزیدم و تن
ناجورم ناجور تر شد.
سابقهء اشنایی و
دوستی ما به تابستان سال 1350خورشیدی
برمیگردد، زمانیکه من در صنف دهم مکتب تخنیک ثانوی کابل بودم و در رخصتیهای تابستانی
خانهء مامایم آقای "وارد" که مامور شرکت سپن زر بود، به قندز رفته بودم وعلیم
خان که هم صنفی استاد سلیم خان از خودگیهایم و از قریه نسی مرکز ولسوالی دروازبود؛
در صنف دوازدهم دارالمعلمین قندز درس میخوانند؛ آشنا شدیم.
این دوستی با همه
گیرو دارهای سیاسی بی خلل باقی ماند و ما هردو همیشه در قبال مسایل ملی و وطنی با
تفاوتهای کمی مواضع مشترک داشتیم.
مرحوم استاد علیم
خان از نسل دوم کادرهای محفل انتظار (بعد شورای موسسان
آن سازمان) یا همان سازمان بدخشی
شهید بودند. ایشان که تا سال 1357 در مربوطات ولسوالی خوست و فرنگ ولایت بغلان سمت معلمی و
تربیهء فرزندان وطن را داشتند؛ در زمان ایستیلای حکومت طراز فاشیستی امین مجبور
شدند به اسلحه دست ببرند و با مقاومت مسلحانه به گروه سازمانی تحت رهبری تورن
صابرخان، بعدا معلم ظاهر خان و اسد کهزاد بپیوندد. اوشان درین گروپ بیشتر مسئولیت مشورت دهی امور سیاسی را به
عهده داشتند. این گروپ سی و شش نفری چریکان جانباز در تمام دوران حاکمیت ترکی- امین در
کوهستانات خوست و فرنگ، اندراب و
ورسج باحمایت مردم آن محلات به مقاومت دلیرانهء
مسلحانه پرداختند.
شادروان
استاد علیم خان اعظمی، استاد سرورخان، کهزاد و سایر یاران همسنگر شان در 15 قوس سال 1359 به اثر فشار از دو سو بر چریکان
مقاومتگر راه چاره را در آن دانستند که در بین رویارویی با دو گروه مخالف آنزمان، موضع سیاسی شان را طوری برگزیند که با اهداف، سیاستها و
آرمانهای شان نزدیکی داشته باشد. بدین
منظور مذاکراتی را با جناح پرچم حزب
دموکراتیک خلق افغانستان بخاطر داشتن همسویی بیشتر به آن جناح به پیش بردند. بالاخره
همه اعضای آن گروپ مسلح بشمول استاد علیم خان ( البته به استثنای مرحوم معلم ظاهر)
در سرطان 1360 همبستگی خود را با جناح پرچم ح.د.خ.ا اعلام نمودند و به آن حزب
پیوستند.
استاد
بعد از شکست طالبان در کابل در پهلوی کارهای رسمی اش به کارهای سیاسی و اجتماعی پرداخت و با جمعی از
دوستان "کانون دموکراتهای افغانستان" را تاسیس کردند.
در سال 2003 زمانیکه من
و محمد اسلم سلیم جهت تاسییس "حرکت بسوی کنگرهء ملی" به کابل آمدیم، بعد
چند دور مذاکرات همه اعضای "کانون دموکراتهای افغانستان" به استثنای مرحوم اسماعیل اکبر، به حرکت بسوی
کنگره ملی پیوستند و استاد علیم خان اعظمی از جمله یازده تن درکمیتهء رهبری "حرکت"
در داخل کشورانتخاب شدند.
استاد
اعظمی از جمله اولین کادر رهبری و بنیاد گذاران "حرکت بسوی کنکره" و
بعدآ کنگره ملی و تا سالهای اخیر مسئول تشکیلات و معاون کنگره ملی افغانستان بودند.
در
چهار- پنج سال اخیر که من متناوب به افغانستان میرفتم، ما همیشه با هم در تماس
بودیم و تلاش ما برین بود تا بتوانیم مشترکا با سایر دوستان همفکر راه نزدیک شدن،
همگرایی و اتحاد نیروهای ملی و ترقیخواه را بیابیم.
آخرین
تماس ما، پنج هفته قبل بود؛ زمانیکه من بعد عملیات در بستر شفاخانه بودم. استاد
خودش برایم زنگ زد، ازینکه عملیاتم به خوبی سپری شده بود، اظهار خرسندی کرد، از
ناخوشی وضع سلامتی خودش برایم گفت و هردو آرزو کردیم تا بهبود بیابیم تا باز فرصتی
مساعد شود تا دیداری داشته باشیم. استاد
بیشتر تشویش مرا داشت؛ غافل از آنکه خودش زودتر سفر خواهد کرد!
اعظمی
مرد مبارز، مقاوم و دادخواه و با سیاستگر با تدبیری بود. او تمام عمر آگاهانهء خود
را در دادخواهی و دفاع از حق مردمش گذراند. در گذشت ایشان مسلمآ ضایعهء بزرگی برای
جنبش دادخواهانه، ملی و ترقیخواه کشوراست.
اعظمی
بیشتر عمر خود را در خمت معارف کشور گذشتاند. بعد تردربرای چندین سال در شهرداری
کابل و برخی ادارات دیگر کشور خدمت کرد و اخرین وظیفهء ایشان مشاوریت در ریاست
اجرائیه بود.
******
در گذشت نابهنگام
استاد عبدالعلیم خان اعظمی را به همسر محترم شان، به هوشنگ جان اعظمی پسر و سایر
فرزندان شان، به همه اهل خانواده و اقارب و دوستان شان و به تمام رفقای مشترک مان
تسلیت میگویم.
از دست دادن هر
دوست غم بزرگی است؛ بخصوص از دست دادن آن دوستانی که غم و شادی همه عمرت را با ایشان
تقسیم کرده باشی. استاد علیم خان چنان دوستی برای من بود. یادش را همیشه گرامی
خواهم داشت!
از بس که مهر
دوست به دل جا گرفته است
جایـی بــرای کیـنــهء
دشمــن نمـانــده اسـت
ع.م اسکندری
2جنوری سال 2019
شهر لیستر- انگلستان.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر