"مصالحه ملی"؛ فقط یک شعار و دیگر هیچ!
اخیرآ معلوم میشود که ایالات متحده بسیار در تلاش است تا از طریق نمایندهء افغان تبار خود اقای خلیلزاد بخاطر "خروج نسبتا آبرو...مندانه" به توافقاتی با طالبان برسند و میان طالبان ایکه طی این هژده سال در ارگ کابل در قدرت بوده اند و ان بخش طالبانیکه مستقر در پاکستان و محلاتی در افغانستان اند، زمینه های توافق و ساختن حکومت مشترک را سازماندهی نمایند. این در صورتی ممکن است که صلاحیت امور افغانستان مانند سالهای قبل از 2001 به پاکستان سپره شود. ولی این ره به صلح نمیبرد.
من در مورد نقش منفی خلیلزاد در پروسه صلح افغانستان قبلا نیز نوشته ام و در اینده نزدیک نیز چیزی خواهم نوشت.
آنانیکه به مسایل استراتیژیک، جنگ صلح، امنیت بین لمللی، بخصوص جنگهای نا منظم سروکار دارند؛ میدانند که صلح میان نیروهای متخاصم صورت میگیرد نه نیروهای دوست و متحد باهم.
ارگ نشینان کنونی کابل از آغاز تشکیل تنظیم طالبان و امارت طابان در کابل و تا اکنون همکاران، اعضا و یا سخنگویان و متحدین طالبان بوده اند و هنوز هم هستند. انها جنگ و اختلافی با هم ندارند تا برای صلحی با هم به توافق برسد.
امریکایی ها اگر واقعآ میخواهند به صلحی نسبی یی در افغانستان برسند و با آن بهانه پای خود را از باتلاق افغانستان بیرون کنند، باید صلح میان طالبان و ضد طالبان (جبهه متحد ضد طالبان قبلی، سازمانها و احزاب ضد جنگ و ضد بنیاد گرایی، نیروهای مدنی و زنان کشور که تقریبا همه دارای تفکر ضد طالبانی اند) را سازماندهی کنند و این دو نیروی متخاصم را بر سر میز مذاکر بنشانند.
اخیرآ معلوم میشود که ایالات متحده بسیار در تلاش است تا از طریق نمایندهء افغان تبار خود اقای خلیلزاد بخاطر "خروج نسبتا آبرو...مندانه" به توافقاتی با طالبان برسند و میان طالبان ایکه طی این هژده سال در ارگ کابل در قدرت بوده اند و ان بخش طالبانیکه مستقر در پاکستان و محلاتی در افغانستان اند، زمینه های توافق و ساختن حکومت مشترک را سازماندهی نمایند. این در صورتی ممکن است که صلاحیت امور افغانستان مانند سالهای قبل از 2001 به پاکستان سپره شود. ولی این ره به صلح نمیبرد.
من در مورد نقش منفی خلیلزاد در پروسه صلح افغانستان قبلا نیز نوشته ام و در اینده نزدیک نیز چیزی خواهم نوشت.
آنانیکه به مسایل استراتیژیک، جنگ صلح، امنیت بین لمللی، بخصوص جنگهای نا منظم سروکار دارند؛ میدانند که صلح میان نیروهای متخاصم صورت میگیرد نه نیروهای دوست و متحد باهم.
ارگ نشینان کنونی کابل از آغاز تشکیل تنظیم طالبان و امارت طابان در کابل و تا اکنون همکاران، اعضا و یا سخنگویان و متحدین طالبان بوده اند و هنوز هم هستند. انها جنگ و اختلافی با هم ندارند تا برای صلحی با هم به توافق برسد.
امریکایی ها اگر واقعآ میخواهند به صلحی نسبی یی در افغانستان برسند و با آن بهانه پای خود را از باتلاق افغانستان بیرون کنند، باید صلح میان طالبان و ضد طالبان (جبهه متحد ضد طالبان قبلی، سازمانها و احزاب ضد جنگ و ضد بنیاد گرایی، نیروهای مدنی و زنان کشور که تقریبا همه دارای تفکر ضد طالبانی اند) را سازماندهی کنند و این دو نیروی متخاصم را بر سر میز مذاکر بنشانند.
https://www.facebook.com/permalink.php
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر