ع.م.اسکندری
انتخابات زود هنگام؛
شورای امنیت سازمان ملل) ( تحت نظارت مستقیم
یگانه راه حل!
==================
از گزارشها در مطبوعات جهانی وموضع گیریهای بین
المللی، اکثر کشور های منطقه و همسایه، مجامع و شخصیتهای سیاسی داخل کشوروذیدخل در
سیاست در افغانستان بشمول تحریک طالبان، چنین برداشت میشود که مذاکرات دوحه به بن
بست رسیده و اکثریت قریب به اتفاق کشورهای ذیدخل درامورافغانستان بشمول اکثریت احزاب،
سازمانها و تنظیمهای و شخصیتهای فعال سیاسی داخلی راه حل معضل افغانستان را در
کنار رفتن اشرف غنی احمدزی و تیم او از ارگ و تشکیل حکومت عبوری یا موقت، سرپرست و
یا هرنام دیگری میدانند.
تیم تمامیت خواهان مستقردرارگ تحت رهبری غنی
احمدزی نیز با آنکه میدانند از مشروعیت قانونی برخوردار نیستند و دراثر تقلب و
دزدی رای مردم به قدرت تکیه داده اند و به دموکراسی، جمهورت و ارادهء ملت ارزشی
قایل نیستند و اعتقادی ندارند؛ از جمهوریت می لافند، از حفظ دست آوردهای معماگونهء
دو دههء اخیر حرف میزنند وادعا دارند که با استعفا و یا کنار زدن آنها از ارگ "خلای
قدرت" بوجود می آید.
اشرف غنی احمدزی در صحبت اش در جلال آباد گفته بود که حکومت موقت یا انتقالی را
نخواهد پذیرفت و تنها حاظراست قدرت را به یک حکومت انتخابی بسپارد.
درین شکی نیست که اگررهبران ناتو بخصوص رهبری
ایلات متحده امریکا اراده کنند؛ او نمیتواند یک روز هم در قدرت باقی بماند. ولی
این گونه تغییر بالاجبار و کودتا گونه قدرت خود به روند دموکراتیک نسبی ایکه در
افغانستان شکل گرفته است صدمه جبران ناپذیری وارد خواهد کرد.
به نظرمن؛
بهتر خواهد بود طی شش ماه آینده انتخابات
زود هنگام هم برای ریاست جمهوری و هم برای پارلمان کشور، بشول شوراهای ولایتی و
ولسوالیها صورت گیرد.
در این انتخابات زود هنگام باید شرایط ذیل مراعات
گردد:
الف شرایط برای کاندید شدن:
1- رئیس جمهورکنونی و معاونین اش بشمول رئیس شورای صلح و معاونین اش نمیتوانند در
انتخابات نامزد شوند.
2- همه آنانیکه برای دو دوردرانتخابات های قبلی
خود را بریاست جمهوری کاندید نموده اند؛ حق کاندید شدن مجدد را نداشته باشند.
3- در شوراهای ولایتی؛ کسانیکه برای دو دورهء پی در پی وکیل در پارلمان بوده اند؛
حق کاندید شدن مجدد به پارلمان را نداشته باشند.
4- اعضای کنونی پارلمان اگرمیخواهند خود را برای پارلمان آینده کاندید نمایند؛
باید از عضویت در پارلمان کنونی استعفی دهند.
5- درین انتخابات همه احزاب و تنظیمهای سیاسی بشول تحریک طالبان و شخصیتهای مستقل میتوانند
شرکت کنند.
ب - نظارت از انتخابات و کنترل حوزه های انتخاباتی:
1- انتخابات باید تحت نظارت مستقیم سازمان ملل و شورای امنیت آن صورت گیرد
2- کمیسون انتخابات باید متشکل باشد از: پنجاه
فیصد نمایندگان بین المللی و پنجاه فیصد نمایندگان داخلی.
3- همه تصامیم باید با اکثریت آرا اتخاذ گردد.
ج – ترکیب نمایندگان داخلی:
1- از هر قوم دونفر(بدون در نظرداشت اقلیت واکثریت
ایکه هنوز معلوم هم نیست.)
2- از هر ولایت از دو تا پنج تن؛ بر اساس نفوس
هرولایت.
3- ناظرین انتخاباتی در ولایات و ولسوالها باید
از ترکیب پنجا فیصد از کادرهای محل و پنجاه فیصد از خارح محل باشند؛ بشمول حد اقل
یک تن از ناظرین بین المللی.
در ختم این انتخابات رئیس جمهور فعلی و تیمش
قدرت را به رئیس جمهور جدید و تیمش تسلیم میدهند و هم چنان پارلمانی کنونی به پارلمان
انتخابی جدید.
درین صورت نه گسستی در حکومت داری و دموکراسی
شکنندهء کنونی می آید و نه جنازهء کسی از ارگ بیرون آورده میشود!
همچنان با انتخاب نمایندگان در شوراهای ولسوالی ها زمینهء تدویر جرگهء بزرگ (لویه
جرگه مطابق قانون اساسی) که تقریبا شبیه ریفراندوم است؛ مساعد میگردد و تصامیم
بعدی حکومت جدید را قانونی و آسان تر
میسازد.
د- تمویل انتخابات
از سازمان ملل،کشورهای اروپایی، ایالات متحده،
کشورهای بزرگ منطقه وکشورهای اسلامی توقع برده میشود تا مصارف این انتخابات دموکراتیک
در افغانستان بحران دیده و جنگ زده را تمویل نمایند.
***
- اگر تیم ارگ چنین پیشنهادی را هم نپذیرند؛
دیگر راهی جزبیرون راندن بالاجبار ایشان از ارگ باقی نمی ماند.
- اگر تحریک طالبان باور دارند که مردم از آنها
همایت میکنند؛ چرا با رای مستقیم مردم خود را آزمایش نمیکنند؟!
بیایند، بدون تفنگ به محلات بروند و رای مردم را کسب کنند؛ که درآنصورت شرعآ و
قانونآ حق خواهند داشت در افغانستنان حکومت کنند؛ نه با زور اسلحه و حمایت
استخبارات خارجی.
یـــــــــــــــــــــــــا هــــــــــــــــــو
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر